پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.بیماری لکه سفید و راه های پیشگیری از آن47107189FAعقیل دشتیان نسبپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20160730عامل ایجاد کننده بیماری لکه سفید از خانواده نیماویریده و جنس ویسپوویروس بوده و یکی از بزرگترین ویروسهای جدا شده از میگوها است. در صورت وجود عامل بیماری و برخی فاکتورهای مستعد کننده در استخر پرورشی، میگوها دچار بیماری شده و از مهمترین علائم آنها، کاهش مصرف غذای روزانه، سستی و بیحالی میگوها، قرمز شدن بدن آنها، تجمع در کناره استخر، ایجاد پلاکهای سفید رنگ در قسمت کاراپاس و در مراحل پیشرفته در کل بدن، پوسته بخصوص در ناحیه کاراپاس براحتی از پوست جدا میشود ولی زیانبارترین علامت بیماری وجود تلفات تا 100 درصد میگوهای آلوده به ویروس طی 10-3 روز پس از مشاهده اولین نشانه های بالینی در مبتلایان است. این بیماری میزبانهای فراوانی دارد و شدیدا گسترش پیدا می کند و به منظور پیشگیری از بیماری بایستی پست لاروهای عاری از بیماری و همچنین قوی انتخاب شوند، از ورود سخت پوستان وحشی مثل خرچنگ و میگوهای وحشی به استخر توسط فیلترهای مناسب در ورودی آب پیشگیری شده و سایر موارد بیوسکیوریتی بخوبی رعایت گردد و در صورت آلودگی در یک استخر از کارگر مشترک، وسایل مشترک بدون ضدعفونی مناسب برای دو یا چند استخر استفاده نشودو با شیوه های مناسب از انتقال ویروس توسط پرندگان و سایر موجودات جلوگیری به عمل آید.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.اهمیت مدیریت غذادهی در پرورش میگو811107190FAمحمد علی نظاریپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20161129یکی از مهمترین عوامل موفقیت آمیز در صنعت پرورش میگو، مدیریت غذا و غذادهی است. از آنجائیکه بالاترین هزینههای مزارع پرورش میگو هزینههای مربوط به غذا میباشد. که این میزان بالغ بر 60 درصد هزینههای تولید را در بر میگیرد. با توجه به نقش تغذیه در رشد میگو مدیریت غذادهی از اهمیت ویژهای برخوردار است. غذادهی میبایست بر اساس احتیاجات گونههای مختلف میگو در مراحل مختلف وزنی و سنی آنها انجام پذیرد. این نیازها شامل پروتئینها، چربیها، کربوهیدراتها، ویتامینها و مواد معدنی میباشد. از این رو عواملی همچون نوع مواد اولیه، مراحل ساخت، نحوه خرد کردن و شرایط نگهداری میتوانند اثرات عمیقی بر روی کیفیت غذا داشته باشند. لیکن امروزه با توجه به وجود غذاهای تجاری مختلف مدیریت نحوه غذا دهی از اهمیت ویژهای برخوردار است.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.پرورش میگو با سیستم بیوفلاک1215107191FAزکریا عبدی رادپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20161129توسعه پایدار پرورش آبزیان باید به نحوی باشد که تولید حداکثری را بدون استفادهی بیشتر از منابع اولیه مانند آب و خاک، عدم آسیب به محیط زیست و نسبت بهینه هزینه به فایده در بعد اقتصادی و اجتماعی را به صورت همزمان فراهم کند. سیستم بیوفلاک که در حال حاضر یکی از فناوریهای مطرح در صنعت به خصوص پرورش میگو و تیلاپیا، به شمار میرود میتواند یاریگر توسعه صنعت آبزیپروری با شرایط مذکور باشد. بیوفلاک ها با حفظ کیفیت آب باعث کاهش نیاز به تعویض آب و از طریق تولید پروتئین میکروبی قابل مصرف منجر به کاهش ضریب تبدیل غذایی میگوی پرورشی می شوند. اثرات منحصر به فرد کاربرد سیستم بیوفلاک در پرورش گونه وانامی شامل؛ نیاز بسیار کم به تعویض آب، امکان پرورش میگو در تراکم بالا، کاهش خطر ورود بیماریها و استفاده از آن در سیستم پرورش میگو در آبهای لب شور داخلی میباشد که در این مقاله به جنبه های مختلف این سیستم نوین در پرورش میگو میپردازیم.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.ماهی آفانیوس رقیب میگو در جذب غذا و اکسیژن در استخرهای پرورش میگو1618107192FAمحسن نوری نژادپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20161129ورود گونه های مختلف آبزیان به درون استخرهای پرورش میگو، علاوه بر انتقال عوامل بیماری زا، میتواند از طریق مصرف غذا و اکسیژن، در کاهش رشد، افزایش ضریب تبدیل غذایی و تشدید شرایط بحرانی استخرها، به خصوص در ماههای مرداد و شهریور، موثر باشد. از جمله گونه های شایع در استخرهای پرورش میگو در سواحل جنوبی کشور، ماهی آفانیوس با نام علمیAphanius dispar می باشد. ماهی آفانیوس در هنگام آبگیری، از طریق کانال آبرسان و یا هنگام مد، از راه کانالهای خروجی به استخرهای پرورش میگو وارد می شود و با تکثیر سریع و مصرف زیاد غذا، مانع رشد میگو می گردد. جلوگیری از ورود تخم، لارو و ماهی بالغ آفانیوس به استخر، بهترین راه مبارزه با آن می باشد. تجربه گویای آن است که به کارگیری اقدامات اولیه در زمان آماده سازی، در جلوگیری از ورود ماهی به استخر موثر می باشد. در صورت بروز آلودگی در طول دوره پرورش، غلظت 12 گرم بر مترمکعب تفاله چای، در از بین بردن گونه های مختلف ماهی از جمله ماهی آفانیوس موثر است.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.نقش شاخصهای ژنتیکی در انتخاب مولدین میگوی سفید غربی1922107193FAمحمد مدرسیدانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارسJournal Article20161129در میگوهای خانواده پنائیده به دلیل شباهت ظاهری میان افراد یک گونه، مراکز تکثیر همواره با مشکلاتی همچون آمیزش افراد خویشاوند (خواهر و برادر) روبرو هستند که این امر در نهایت منجر به کاهش شاخصهای ژنتیکی و افزایش ضریب هم خونی در نتاج حاصل از آنها خواهد شد. از این رو در صورت نسل گیری متعدد از میگوهای یک جمعیت و افزایش آمیزشهایی خویشاوندی میان آنها، بویژه جوامع ای که دسترسی به منابع وحشی میگو ندارند و مولدینشان در اسارت و یا در محیطهای بسته نگهداری میشوند، نتایج حاکی از آن خواهد بود که همزمان با کاهش فراوانی آللهای اختصاصی در نتاج حاصل، میگوهای تولید شده بجای چند شکلی شدن (پلیمورف) به سمت یک شکل شدن (مونومورف) پیش خواهند رفت. از سوی دیگر به دنبال کوچک شدن اندازه جمعیت مؤثر علاوه بر کاهش شدید تنوع ژنتیکی میزان ضریب هم خونی نیز افزایش خواهد یافت. از این رو توصیه میشود که بمنظور جلوگیری از کاهش شاخصهای فوق با استفاده از روشهای مولکولی علاوه بر شناسایی جمعیتهای مختلف میگو، برای هر کدام از جمعیتهای شناسایی شده یک شناسنامه ژنتیکی تدوین شود.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.آشنایی با بیماری ویبریوزیس ناشی از ویبریو هاروی در میگو2325107194FAمریم میربخشپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20160830بیش از 20 گونه بیماریزای ویبریو شناسایی شدهاند که برخی از آنها پاتوژن انسان و بعضی گونهها پاتوژن موجودات آبزی همچون میگو هستند. ویبریوزیس بیماری باکتریایی است که مسئول مرگ و میر میگوهای پرورشی در سراسر جهان است. عفونت ناشی از ویبریو عمدتاً در مراکز تکثیر رخ میدهد، اما همهگیریهایی نیز در استخرهای پرورش گونههای مختلف میگو دیده شده است مانند شیوع بیماری نوپدید مرگ زودهنگام میگو (Early Mortality Syndrom) در سالهای اخیر، که عامل آن گونهای از ویبریو اعلام شد. یکی از گونههای مهم ویبریو به ویژه در مراکز تکثیر، ویبریو هاروی است که دارای در محیطهای دریایی یافت شده و به عنوان پاتوژن اصلی در پرورش بسیاری از گونههای بیمهرگان از جمله میگو در سراسر جهان شناخته شده است و مرگ و میر بالایی در میگو به ویژه در مراحل لاروی ایجاد میکند. در این مقاله به علایم بالینی، تشخیص، پیشگیری و درمان ویبریوزیس ناشی از ویبریو هاروی پرداخته شده است.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.بررسی اکولوژیک استخرهای پرورش میگو2630107195FAپریسا حسین خضریپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20160830در پرورش آبزیان بررسی پارامترهای زیستی و غیرزیستی و تعیین روابط موجود میان آنها جهت شناخت عوامل مثبت و منفی در رشد از اهمیت خاصی برخوردار است. بدین منظور جهت نیل به یک پرورش موفق در خصوص گونه وانامی، وضعیت اکولوژیک استخرهای پرورشی بررسی گردید. اهداف مورد نظر در این تحقیق، تعیین میزان نوترینتها (نیترات، نیتریت، فسفات، آهن، آمونیاک)، کلروفیلa، BOD، TDS، TSS، شناسایی پلانکتونهای جانوری و گیاهی در آب استخرهای پرورش میگوی وانامی، شناسایی جامعه بنتوزی استخرها، تعیین pH خاک، آهن خاک، مواد آلی کل، بافت بستر (دانه بندی) و در نهایت تاثیر و رابطه عوامل فوق بر رشد و بازماندگی میگوی وانامی، در طول فصل پرورش بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده تأثیر قابل ملاحظه مواد مغذی و تراکم جامعه پلانکتونی بر روی رشد و بازماندگی گونه وانامی بوده (99.9 درصد)؛ به نحوی که برای اعمال مدیریت مناسب در شرایط استخرهای پرورشی مورد مطالعه، توجه بیشتر بر روی بررسی این پارامترها ضروری به نظر میرسد.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.استفاده از فیتوپلانکتون ها در تغذیه مراحل لاروی میگوی سفید غربی3133107196FAقاسم غریبیپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20160830تاثیر سه نوع ریز جلبک کیتوسروس، ایزوکرایسیس و تتراسالمیس جهت تغذیه مراحل لاروی زوا و مایسیس میگوی سفید غربی در این تحقیق مورد بررسی قرارگرفت. در این تحقیق از آب دریا با شوری ppt 30 استفاده شد و تانک آزمایش با ناپلی 5 و تراکم 100 قطعه در لیتر ذخیره سازی شدند. میانگین دمای آب، اکسیژن محلول وpH در طول 8 روز پرورش لاروها بترتیب 2/0± 4/31 درجه سانتیگراد ،1/0±68/5 و08/0± 03/8 بود. غذادهی برای تمام تیمار ها با غذای لاروی مخصوص زوا و مایسیس، 6 میلی گرم در لیتر در و آرتمیا 5 قطعه در میلی لیتر از مرحله مایسیس 1 انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان دهنده این نکته است که بیشترین درصد بقاء در پایان مرحله مایسیس (30/45 درصد ) در تیمار تغذیه شده با کیتوسروس مشاهده شده اما در پایان مرحله مایسیس جلبک کیتوسروس بیشترین رشد طولی لاروها (6/0±24/4 میلی متر ) بود. با توجه به نتایج بدست آمده در تغذیه منفرد ریز جلبک کیتوسروس و در تغذیه ترکیبی با ریز جلبک ایزوکرایسیس جهت افزایش درصد بقاء و رشد طولی مراحل لاروی میگوی سفید غربی پیشنهاد می گردد.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.پرورش دو بار در سال میگوی لیتوپنئوس وانامی در استان بوشهر3436107197FAرضا قربانی واقعیپژوهشکده میگوی کشورJournal Article20160830پرورش دو بار در سال میگوی وانامی، در استخرهای خاکی هریک با مساحت 4/0 هکتار، در مرحله اول با تراکم 20 قطعه پست لارو 18 در متر مربع و در مرحله دوم با تراکم 20 میگوی جوان با میانگین وزن 96/1 گرم در استخرهای خاکی ایستگاه تحقیقاتی حله وابسته به پژوهشکده میگوی کشور انجام گرفت. از یک استخر به مساحت 25/0 هکتار، جهت پرورش پست لاروهای 16 با تراکم 96 عدد در هر متر مربع، قبل از رهای سازی میگو در استخرهای پرورش مرحله دوم، استفاده گردید. برداشت استخرهای مرحله اول پس از 96 روز انجام شد. دومین مرحله پرورش و انتقال بچه میگوها در دومین هفته از شهریور ماه انجام و پس از 65 روز، صید میگوها صورت گرفت. در مرحله اول پرورش میانگین وزن نهایی، طول نهایی، میانگین رشد در روز، ضریب تبدیل غذایی، درصد بازماندگی و تولید نهایی میگو (به ازای 1 هکتار) به ترتیب 83/14 گرم، 08/12 سانتی متر، 151/0 گرم، 03/ 1، 73درصد و در مجموع در این مرحله، 2132 کیلوگرم میگو برداشت شد. در مرحله دوم پرورش و در مدت 65 روز، شاخص های ذکر شده به ترتیب 56/14 گرم، 48/12سانتی متر، 224/0 گرم، 1/1، 92 درصد و 2675 کیلوگرم ثبت گردید. در مجموع به دلیل ذخیره سازی میگوهای با وزن بالا، در مرحله دوم پرورش، شاخص های رشد از وضعیت مطلوب تری نسبت به مرحله اول برخوردار می باشند.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.برداشت مرحلهای میگوی وانامی در سیستم پرورش متراکم3739107198FAاحمد مال الهیپژوهکشده میگوی کشورJournal Article20160830طی مطالعه حاضر بمدت یک دوره پرورشی تاثیر برداشت مرحله ای بر مدیریت پرورش میگو در سیستم متراکم با استفاده از6 استخر 4/. هکتاری بررسی شد. از این تعداد سه استخر با تراکم 25قطعه در متر مربع بعنوان شاهد و 3تای باقیمانده با تراکم 50 قطعه در متر مربع بعنوان استخرهای آزمون ذخیره سازی انجام گرفت. غذای روزانه میگوها بر اساس نتایج حاصل از بیومتری ده روزه و تخمین بیوماس استخر، از 8 تا 4 درصد وزن بدن محاسبه و دراختیارآنها قرارگرفت. اولین برداشت پس از یک دوره 120 روزه از استخرهای آزمون صورت پذیرفت. میانگین برداشت دراین مرحله از استخرهای آزمون معادل 152.47±1281کیلوگرم تعیین شد. میزان برداشت مرحله دوم از استخرهای یاد شده بفاصله 30 روز از برداشت اول معادل 61.71±1731 کیلوگرم تعیین گردید. میانگین برداشت نهایی از استخرهای یادشده 114.35±3012.33 کیلو گرم تعیین شد. میانگین برداشت نهایی از استخرهای شاهد برابر 157.86±1836 کیلوگرم مشخص گردید. مجموع تولید میگو از استخرهای آزمون و شاهد به ترتیب برابر 9037 و 5509کیلوگرم تعیین شد. میانگبن ضریب تبدیل غذایی درمیگوهای آزمون معادل(13/0±52/1) و در میگوهای شاهد(07/0±51/1) محاسبه شد که از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد(0.05≤P). به عبارتی میتوان ازاین سیستم جهت افزایش بهره وری در مزارع پرورش میگو سایت حله استان بوشهر وسایر مناطق استفاده نمود.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.زیست سنجی میگو و اهمیت آن در استخرهای خاکی پرورشی4041107199FAسعید یلقیمرکز تحقیقات ذخایر ابزیان ابهای داخلی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگانJournal Article20170321نمونه برداری دوره ای میگوهای پرورشی یکی از ابزارهای مهم مدیریتی در طول دوره تولید محصول می باشد. آنچه که برای یک مزرعه اهمیت دارد انتخاب روش نمونه برداری ویژه است که به اندازه کافی بیانگر نیازها، شرایط رشد و تغذیه و بهداشت آن مزرعه باشد. بایستی در انتخاب زمان و محل و تعداد نمونه برداری باید دقت لازم بعمل آید تا نتایج حاصله از کمترین انحراف و خطا برخوردار گردد. دراین نمونه برداری تراکم و اندازه میگو ، کف استخر، آب استخر تاثیر دارد و از مزایای این نمونه برداری ارتقاء مدیریت بهداشت که ضامن توسعه و ممانعت از گسترش بیماری و بهبود مشکلات اقتصادی ناشی از بیماریها می باشد.پژوهشکده میگوی کشورمجله ترویجی میگو و سخت پوستان2538-290X1220160822.شاه میگوهای آب های دریایی جنوب کشور4245107200FAاشکان اژدهاکش پورمرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دورـ چابهارJournal Article20160830شاه میگو یا لابسترها گروهی از سخت پوستان هستند که 5 گونه از آنها در آبهای دریایی جنوب کشور پراکنش دارند. بر اساس آمار سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد (FAO) تاکنون بیشترین محصول عرضه شده به بازار از این گروه در نتیجه صیادی بوده است. در ایران نیز صیادی این گروه آبزی تا سال 1383 در آبهای دریای عمان، منطقه چابهار، به روش صید با قفس انجام می گرفت که گونه غالب صید شده گونه <em>Panulirus homarus</em> (Scalloped spiny lobster) بود. با توجه به روند کاهشی میزان صید این آبزی، از سال 1384 ممنوعیت صید آن توسط سازمان شیلات ایران اعلام و اجرا گردید. در حال حاضر، به دلیل اهمیت شیلاتی و بازار پسندی این محصول، تلاش های فزاینده ای برای آبزی پروری گونه های مختلف شاه میگو در کشورهای استرالیا، ژاپن، اندونزی و ... در حال انجام است که در مورد بعضی از گونه ها بیوتکنیک تکثیر مصنوعی و پرورش لارو آن کامل شده است. در این مقاله گونه های شاه میگوی آب های دریای عمان و خلیج فارس، به عنوان ذخایری از سخت پوستان با ارزش تجاری و اکوسیستمی بالا، معرفی می شوند.